Główny switch w firmie (korzeń RSTP) to TP-LINK TL-SG2452
Włączam STP
Wersja RSTP
CIST Priority ustawiam na 16384 (czyli 4, bo do dyspozycji są wielokrotności 4096) – to będzie najniższa wartość CIST czyli ten switch będzie korzeniem. Im niższa wartość CIST tym switch jest wyżej w hierarchii.
Na wszystkich portach tego switcha uaktywniam RSTP: Status – Enable
Teraz drugi switch: TP-LINK TL-SG2424
Włączam STP
Wersja RSTP
CIST 32768 (czyli 8)
Na wszystkich portach tego switcha uaktywniam RSTP: Status – Enable
Po tej operacji RSTP zaczyna działać. Widać to szczególnie ładnie w podsumowaniu na switchu TL-SG2424, który uznał jako korzeń swojego większego brata. Screen powyżej. Port 4 – Root
Switche są połączone linkiem: port nr 1 na TL-SG2452 z portem nr 4 na TL-SG2424. Na screenie powyżej z TL-SG2424 widać przy porcie 4 oznaczenie Root. Port nr 1 na TL-SG2452 nie jest wyróżniony żadną informacją.
Testy skuteczności
Pora na test nr 1. Łączę dwa switche dodatkowym patchcordem pomiędzy portami nr 8. Na TL-SG2452 nie widać żadnej informacji:
Natomiast port nr 8 na TL-SG2424 został uznany za alternatywny i zablokowany:
Test nr 2. Odłączam patchcord z portu nr 1 TL-SG2452 co powinno uaktywnić komunikację pomiędzy portami nr 8 obydwu switchy. Tabela portów na TL-SG2452 nie pokazuje żadnej zmiany oprócz „port 1 Disconected”. Natomiast port 8 na TL-SG2424 od razu zostaje rozpoznany jako Root.
Test nr 3. Podłączam ponownie link pomiędzy portem 1 TL-SG2452 a portem 4 TL-SG2424. W zasadzie nie widzę powodu, dla którego switch miałby uznać przywrócony link jako podstawowy, ale robi to. Może decyduje numer portu (?). W każdym bądź razie link pomiędzy portami nr 8 zostaje zablokowany na TL-SG2424, a działanie podejmuje link pomiędzy portem nr 1 na TL-SG2452 a portem nr 4 na TL-SG2424.
Test nr 4. Najbardziej hardkorowy. Na TL-SG2424 mostkuję porty 10 i 12. Ćwiczyłem to już przy wyłączonym RSTP, w nocy, gdy pracuje niewiele stanowisk. W całej firmie momentalnie przestawała działać sieć komputerowa, switche zaczynały świecić jak choinka migając w szaleńczym tempie, a jeden z PC-tów na produkcji resetował się. Tym razem… spokój. Na porcie nr 12 TL-2424 pokazuje się tylko „Port Role – Backup” i status „Blocking„. Nawiasem mówiąc, niezbyt trafna ta nazwa roli.
Sieć muszę rozszerzyć światłowodem o budynek odległy o 250m i właśnie dlatego uruchamiam RSTP. Gdyby w moim budynku lub co gorsze: budynku obok jakiś majsterkowicz włożył przewód sieciowy mostkując dwa gniazda RJ-45 doszłoby do totalnego kolapsu sieci. Pomijając straty czysto finansowe (większość urządzeń w fabryce jest sterowana poprzez sieć) trudno mi sobie wyobrazić sposób szybkiego odnalezienia przyczyny awarii przy dwóch budynkach i dziesiątkach gniazd RJ-45 w każdym z nich.
Test nr 5. Mostkuję porty na TL-SG2452. Port nr 4 z 5 oraz port nr 14 z 15. Na sieci nie robi to żadnego wrażenia, na screenie poniżej przybywają tylko „Port Role – Backup” i statusy „Blocking” na portach 5 i 15.
Niepożądany efekt uboczny włączenia RSTP pojawił się na notebookach Apple. Podczas pracy bateryjnej, przechodząc w stan uśpienia wyłączały kartę sieciową. Po przebudzeniu notebooka sprawne połączenie sieciowe wracało dopiero po ok. 10 sekundach. Pomogły zmiany w ustawieniach oszczędzania energii.
STP rozróżnia pięć stanów portów, od których zależy, w jaki sposób protokół MAC przetwarza i transmituje ramki:
port aktywny (listening),
uczenie się adresów MAC (learning),
przekazywanie ramek (forwarding),
port zablokowany (blocking),
odrzucanie ramek (discarding).
Warto przeczytać:
http://itfocus.pl/raporty/przelaczniki/jak-dziala-spanning-tree.
Backup artykułu: Jak_dziala_Spanning_Tree
http://cisco.sadzer.pl/rip/stp/
Backup artykułu: STP_Cisco_dla_początkujących