A więc inicjację w Pythonie mam już za sobą. Pisanie programów strasznie rajcowało mnie jako nastolatka (lata 90-te = Basic + Turbo Pascal). Teraz z każdą nową linijką działającego kodu Pythona widzę, że mi ta fascynacja nie minęła.

Korzystam z Pythona 3.2.2

Kod piszę w Notepad++. Po kilku tygodniach przeniosłem się na Eric5 – polecam.

 

#!/usr/bin/env python
# -*- coding: windows-1250 -*-
# Zadeklarowanie kodowania znaków jest bardzo ważne. Jeśli tego nie zrobisz
# program podczas wypisywania polskich znaków wysypie się.
# Nazwa pliku: p01.py

import os # importuję bibliotekę z funkcjami systemowymi
os.system(’CLS’) # czyszczenie ekranu

# A teraz coś zamiast 'Hello World’ 🙂
print (’Zwykły łańcuch otwierany i zamykany pojedynczym apostrofem’)

print (’n’)
s = ”’To jest łańcuch wielolinijkowy. Rozpoczęty i zakończony trzema apostrofami.
(to jest drugi wiersz) Idąca Mućka gnębi Mańka: Pióra dałam Baśce,
(trzeci wiersz) idźmy, można..”’ #zmiennej s przypisałem wielolinijkową wartość
print (s) # i wypisałem na ekran

print (’n’)
print (”’To jest łańcuch wielolinijkowy. Rozpoczęty i zakończony trzema apostrofami.
(to jest drugi wiersz) Idąca Mućka gnębi Mańka: Pióra dałam Baśce,
(trzeci wiersz) idźmy, można..”’)
# powyżej taki sam efekt zadeklarowany bez pośrednictwa zmiennej

 

Programy uruchamiam w okienku shell

Poprosiłem admina mojego hostingu o zainstalowanie Pythona 3.2.2. Dostałem poniższą odpowiedź:

Nie jest to w sumie duży problem. Z moim tempem nauki, zanim napiszę coś poważnego Python 3 od dawna będzie standardem przemysłowym 😉 Chociaż jak pomyślę, że mógłbym coś skrobnąć i odpalać to z crona to żal…

W tym programie szczególną uwagę należy zwrócić na wpis

 

# -*- coding: windows-1250 -*-

 

Oraz importowanie biblioteki systemowej i wywoływanie jednej z zawartych tam procedur w celu czyszczenia ekranu konsoli.

 

import os # importuję bibliotekę z funkcjami systemowymi
os.system(’CLS’) # czyszczenie ekranu